Të jetosh pa grurë – libër nga Anila Kalleshi

Shekuj më parë, një bark i madh ishte i priviligjuar, pasi nënkuptonte shëndet dhe sukses, një shenjë që njeriu që e dispononte natyrisht kishte mirëqenie monetare dhe pasuri të paluajtshme.

Në ditët e sotme, nuk ekziston ky koncept. Sot, obeziteti, është demokratizuar. Çdo njeri mund të ketë një bark të madh. Babai juaj e quan shekullin sendimentar të barazvlefshëm me një bark të krijuar nga konsumimi i birrave. Por çfarë ndodh me mamatë, fëmijët, dhe me gjysmën e miqve tuaj dhe fqinjët që nuk konsumojnë birrë dhe që kanë një bark të madh?

Një bark të krijuar nga gruri, meqënëse nuk ekziston një sistem organesh të paprekur nga gruri. Por impakti i grurit në belin tone është karakteri më i dukshëm dhe më i evidentueshëm, një manifestim i transformimit grotesk që vjen si rezultat i konsumimit të grurit.

Një bark i krijuar nga gruri përfaqëson akumulimin e yndyrnave që rezulton ndër vite në konsumimin e ushqimeve që përkeqësojnë insulinën, hormonin e depozitave yndyrore. Kur njerëzit formojnë yndyrna në këmbë, pjesa më e madhe e tyre e grumbullojnë rreth pjesës së mesit. Këto yndyrna qëndrore ose të organeve të brëndshme janë unike: sikundër edhe yndyrnat në pjesë të tjera të trupit, ajo provokon fenomenin e inflamacionit, shtrembëron përgjigjen e insulinës, dhe lëshon sinjale anormale të metabolizmit, pjesës tjetër të trupit. Yndyrnat e organeve të brëndshme gjithashtu prodhojnë estrogjenin duke krijuar “gjoks mashkullor”.

Pasojat e konsumimit të grurit, gjithsesi, nuk janë të manifestuara vetëm në sipërfaqen e trupi. Gruri mundet edhe të depërtojë thellë virtualisht në çdo organ të trupit, nga mëlçia, zemra dhe gjëndra tiroide dhe deri sipër në tru.

Më shumë informacione do ti gjeni të detajuara në këtë libër të dietologes Anila Kalleshi